PH-NET vliegtuig van de stichting Wings to Victory

De PH-NET is een Taylorcraft AOP Mk V. Taylorcraft is de fabrikant en AOP staat voor Air Observation Post. Mk V is de vijfde versie van dit type Taylorcraft. Het is een driepersoons licht vliegtuig. De romp bestaat uit een stalen buizenframe voorzien van een bekleding van linnendoek. De vleugels hebben houten liggers en zijn ook bekleed met doek. Het toestel werd veel gebruikt voor verkenning, maar vooral voor artillerie begeleiding. Het inschieten kon hierdoor veel sneller en de observator kon het gevechtsterrein uitstekend overzien en aanwijzingen gegeven worden. Dit gebeurde via een radio die op de stoel van de co-piloot stond en werd bediend door de vlieger. De Duitsers waren beducht als ze dit AOP vliegtuig in de lucht zagen en legden hun artillerie beschietingen vaak stil om hun positie niet prijs te geven. Daarnaast is het vliegtuig gebruikt voor verschillende vormen van vervoer, o.a. voor het vervoeren van hoge militairen van en naar het frontgebied.

Dit in 1944 in Engeland gebouwde vliegtuig, voorzien van het RAF serienummer TJ347, heeft een bijzondere loopbaan gekend. Het vloog onder de 2nd Tactical Air Force CS (Communication Squadron) bijna 70 missies. Het rukte met de geallieerde strijdmacht op richting Duitsland tot dat het door Duits vuur beschadigd raakte. Na reparatie, de oorlog was inmiddels afgelopen, vloog het allerlei vluchten op het vasteland. In 1947 werd het uit de sterkte afgevoerd en kwam in civiele handen terecht en vloog met de Engelse registratie G-AIPE. In 1952 kwam dit vliegtuig naar Nederland en had het diverse eigenaren. Het werd gebruikt als sleepvliegtuig. Vanaf 1953 kreeg het veel bekendheid toen het vloog als ambulance vliegtuig vanaf de Wadden eilanden. Mensen die spoedeisende hulp nodig hadden werden met dit vliegtuig van één van de eilanden naar een ziekenhuis op het vasteland gevlogen. Het was toen in eigendom van de Gemeente Ameland. De stoel van de co-piloot was hiertoe gedemonteerd en een brancard werd geïnstalleerd. Een begeleider nam plaats achterin naast de brancard. In deze functie heeft het vliegtuig het leven gered van waarschijnlijk tientallen mensen. In 1970 werd het niet meer luchtwaardig bevonden waarna het jaren in opslag stond. In de periode 1987-1988 werd het grondig gerestaureerd. Meer dan 4300 manuur werden hieraan besteedt. Het werd tevens weer voorzien van het originele RAF camouflageschema met de bekende Engelse roundels (rozetten). Vanaf deze tijd vloog het een aantal jaren vanaf vliegveld Seppe tot het bij een landing in 1994 in België over de kop sloeg. Hoewel in 1995 weer luchtwaardig gemaakt werd er weinig meer mee gevlogen. De stichting Wings to Victory kreeg het vliegtuig vanaf april 2010 onder beheer en sindsdien is het gestationeerd op vliegveld Midden Zeeland. Een mooie passende aanwinst voor een stichting die zich sterk maakt voor geallieerde vliegers uit WO2. De Taylorcraft maakt tevens deel uit van de museumcollectie van Wings to Victory en kiest regelmatig vanaf Midden Zeeland het Zeeuwse luchtruim voor vluchten boven herdenkingen en evenementen. Sinds 2011 is het vliegtuig voorzien van de bekende zwart witte invasiestrepen en vliegt het als een eerbetoon aan de vele  omgekomen vliegers uit WO2, het doel van de stichting. Het vliegtuig vliegt onder de naam “Wings to Victory Memorial Flight”.

Technische gegevens Taylorcraft AOP Mk V:

• Bemanning: 3
• Lengte: 6.83 m
• Spanwijdte: 10.97 m
• Hoogte: 2.44 m
• Vleugeloppervlakte: 15.51 m²
• Leeggewicht: 499 kg
• Max startgewicht: 839 kg
• Motor: 1× Lycoming O-290-3, 4 cylinder zuigermotor, 130 hp (97 kW)

Prestaties:

• Max snelheid: 130 mph (209 km/h)
• Vliegbereik: 250 miles (402 km)

Bewapening: geen