Adrian Caldwell’s vader wordt nog steeds vermist
Zij vraagt dringend om uw hulp bij de oplossing van dit mysterie!
Adrian Caldwell-Leist is de dochter van Sergeant LeRoy Leist. Ze was pas twee jaar oud toen haar vader op 4 februari 1944, op een gure koude middag in de “Hongerwinter” neerstortte met zijn B17 bommenwerper in zee, vermoedelijk in de buurt van Goeree-Overflakkee.
23 uur later werd het eerste lichaam van een bemanningslid gevonden op het strand bij de vuurtoren van Ouddorp ofwel Het Flauwewerk. De andere dag, vroeg in de ochtend werd op dezelfde plaats een tweede lichaam gevonden en op 15 februari 1944 een derde door de inmiddels hoog bejaarde heer Korsman uit Zierikzee. Een vierde lichaam spoelde aan in april 1944 op het strand van Ellemeet. Helaas werden de andere zes waaronder Leroy Leist nooit gevonden.
Dit is het verhaal van Adrian Caldwell, wonende in de VS. Ze is op zoek naar informatie over het neerstorten van haar vaders B-17G bommenwerper (Serienummer: 42-37975) op 4 februari 1944. Het vliegtuigwrak zal zeer waarschijnlijk ergens voor de kust van Goeree-Overflakkee liggen. Haar vader, Sergeant LeRoy Leist was de staartschutter van dit vliegtuig. Vermoedelijk kwamen alle tien bemanningsleden om en verdronken. Vier drenkelingen werden reeds geborgen voor zover nu bekend is.
LEES ALSTUBLIEFT HAAR VERHAAL en alles wat er tot nu toe al gedaan is in deze zaak:
Het hele verhaal en wat er tot nu toe is gebeurd en gedaan
“Ik vraag jullie hulp in gebed en onder dankzegging; vindt alstublieft mijn vader zodat ik hem een waardige rustplaats kan geven om hem te gedenken”
Dit waren de woorden van zijn dochter Adrian die ons ertoe aanzetten hulp te zoeken bij u allen en een grondige zoekactie op touw te zetten.
Adrian Caldwell-Leist was pas twee jaar oud toen haar vader op 4 februari 1944 vroeg in de ochtend met zijn B17G bommenwerper vertrok van de Engelse luchtmachtbasis Thorpe Abbotts, Norfolk richting de staalfabriek in Frankfurt ten einde een bijdrage te leveren aan de beëindiging van de Duitse bezetting.
In de middag rond 13:30 uur kwam het vliegtuig in formatie aan boven zee bij het eiland Walcheren en stonden ze op het punt het kanaal over te steken, terug op weg naar Engeland aangezien hun missie voor Frankfurt was voltooid. Helaas kwam geen van de tien bemanningsleden ooit aan op hun basis.
Om 13:30 begon het FLAK luchtafweergeschut bij Vlissingen hen onder vuur te nemen. Dit was al eerder op de missie gebeurd maar gelukkig was de schade aan het toestel nog niet zodanig dat ze niet meer terug konden keren. Deze keer was het echter anders.
Terwijl ze in formatie vlogen werd hun toestel in brand geschoten en verliet de formatie. Hun kameraden zagen de B17G, weliswaar onder controle, afbuigen naar het Noorden en verdwijnen in de lage onderbewolking. Een ooggetuige vertelde dat hij hen onder de bewolking zag uitkomen en afbuigen naar het Noorden met brandende motoren maar heeft hen helaas verder niet gevolgd. Er zijn ook geen parachutes gemeld.
Uit diverse rekenmodellen en bij navraag aan piloten van toen, werd duidelijk dat uit de (daal)snelheid van het vliegtuig en zijn conditie namelijk rokend, maar nog steeds onder controle, het goed mogelijk moet zijn geweest een buiklanding te maken op het water of een strand dan wel zandbank.
Helaas was het de hongerwinter en op die bewuste 4 februari stond er een gure harde West-Noord-Westen wind met boven zee een sterkte van 8 tot 9 beaufort. Vele overlevenden van toen vertelden dat het een verschrikkelijke en ijskoude dag was, bar en boos………….het was de bekende “hongerwinter”. De oorlog woedde in al zijn hevigheid voort, de steden waren gebombardeerd, er waren vele slachtoffers door de extreme koude en honger. Deze vliegers wilden hieraan een einde maken maar hebben het helaas met hun leven moeten bekopen.
Aangezien de golven al lange tijd door de wind werden opgezweept en behoorlijke hoogten bereikten, was het onmogelijk om daarop een reddende landing te maken. Of ze dit geprobeerd hebben of juist het strand of een zandbank hebben uitgezocht blijft een vraag. Het is ook niet zeker of het toestel tot aan de landing nog onder controle bleef zodat de bemanning misschien niet eens een keuze kon maken. Feit is dat ze in het water terechtgekomen zijn aangezien er 4 slachtoffers werden gevonden op het strand. 3 bij de vuurtoren van Ouddorp, Het Flauwewerk en 1 op het strand van Ellemeet zo’n 2 maanden later. Ook al zouden ze de noodlanding hebben overleeft, dan zou het extreem koude water hen snel het leven ontnomen hebben.
Een aantal feiten op een rij:
Nog in leven zijnde oud-kameraden, piloten die met hen in formatie gevlogen hebben, beweerden dat het vliegtuig met rokende motoren maar “onder controle” vanaf het eiland Walcheren richting het Noorden afboog. Dit werd ook nog bevestigd door een van de Duitsers die bij het afweergeschut destijds aanwezig was. Allen zagen het toestel richting het Noorden weggaan, op zoek naar een noodlandingsplaats.
De snelheid van het vliegtuig, de hoogte waarvan het dook, de daalsnelheid, de richting en de standaard noodlandingprocedure in acht genomen, in combinatie met de vindplaats van het eerste en tweede slachtoffer en de tijd van vinden laat alle onderzoekers die in dit project werkzaam zijn geloven dat de B17G vrijwel zeker ergens kort voor de kust van Goeree-Overflakkee in zee moet zijn gestort. Of dit nu in open zee, de toen nog open Grevelingen of zelfs de Oosterschelde dan wel het huidige Haringvliet was is niet bekend.
Vliegtuig en bemanning:
De bemanning bestond uit een tien koppige groep waarvan onderstaand de namen en rangen volgen en hun staat van vermissing. Zij vlogen in een B17G bommenwerper (zie foto), ook wel Fliegende Festung (Duits) of Flying Fortress (Engels) genoemd met serienummer #42-37975 van het 418th bombardement squadron en 100th Bombardement groep.
{tabel bemanning}
De gevonden en voornamelijk op Ouddorp begraven slachtoffers:
Inmiddels is bekend geworden dat de 3 op Ouddorp gevonden drenkelingen allen oorspronkelijk werden begraven op het kerkhof van Ouddorp in Rij “C” graf nummer 7, 8 en 9. Er zijn later 2 slachtoffers herbegraven in de Ardennen en de laatste in de VS. Het 4e slachtoffer werd begraven op de militaire begraafplaats Haamstede, grafnummer 65. Later werd ook hij herbegraven in de Ardennen.
Vindplaats en tijd:
Het neerstorten van de B17G vond plaats tussen ongeveer 13:50 en 14:00 uur op 4 februari 1944. De andere dag 5 februari 1944 werd rond 13:00 uur ’s-middags het eerste stoffelijk overschot gevonden op het strand van Het Flauwewerk bij de vuurtoren van Ouddorp. Het tweede stoffelijk overschot werd weer de daaropvolgende dag op 6 februari 1944 in de ochtend om 8:00 uur gevonden.
Het derde slachtoffer op 15 februari 1944 ook weer op dezelfde plaats en het vierde pas half april 1944 op het strand van Ellemeet. Het is niet gezegd dat b.v. het eerste slachtoffer er daadwerkelijk 23 uur over heeft gedaan om aan te spoelen op Ouddorp. Het zou goed kunnen dat zijn lichaam er al geruime tijd lag voordat het werd opgemerkt. De kuststrook werd zwaar bewaakt door de Duitsers en het is niet gezegd dat zij gedurende die dag voortdurend patrouilleerden over het strand. Het was zoals gezegd ijzig koud en zeer guur zodat zij misschien met enkele uren interval een inspectie uitvoerden. Natuurlijk is dit niet bekend maar slechts aangenomen.
Feit is dat het vermiste vliegtuig nooit verder weg kan liggen van de vuurtoren van Ouddorp dan een drenkeling nodig heeft om in maximaal 23 uur tijd met getijdenwerking in acht genomen, aan te spoelen op het strand. Aangezien kennis van deze drenkelingen ernaar wijst dat de slachtoffers zich vrijwel zeker niet aan het zeeoppervlak bewogen, mede omdat hun reddingsvesten leeg waren bij het vinden, wordt ervan uitgegaan dat de harde wind niet al te veel effect had op de over de bodem verplaatsende lichamen. Mensen zoals vissers die de zee zeer goed kennen weten of dit ook zo gesteld mag worden.
Een eerste geweldig resultaat:
Door een van de voormalige teamleden in het onderzoek die een duikbedrijf had, werd enige tijd geleden aangegeven dat er voor de kust van Walcheren een vliegtuigmotor was aangetroffen. Ondanks dat de locatie te ver uit de buurt was wanneer naar de feiten werd gekeken, inspecteerden zij op verzoek van de familie de motor en maakten er onderwater video opnamen van.
De videoband werd aan mensen binnen de overheid getoond die ogenblikkelijk alles in het werk stelden de motor te bergen als oefenproject ten einde uitsluitsel te krijgen of het hier om de verloren B17G ging. Helaas voor Adrian Caldwell-Leist was de motor niet van haar vaders toestel maar van een Thunderbold P47 jager. Natuurlijk is er nu grote kans dat ook daarmee een andere vermissingzaak wordt opgelost.
Tot slot onze vraag; help alstublieft waar u kan:
Wanneer iemand zich iets kan herinneren omtrent dit ongeval of informatie heeft over een vliegtuig dat neerstortte in dit gebied rondom Ouddorp zouden we dit natuurlijk bijzonder op prijs stellen. Adrian zoekt naar haar vermiste vader in de hoop dat hij eens gevonden mag worden en wellicht geborgen, samen met de andere vermiste jonge mannen.
In de loop der tijd heeft ze een uitstekend Nederlands en Amerikaans team verzameld die haar vrienden geworden zijn. Wanneer iemand haar kan helpen, zou zij en ook het team u bijzonder veel dank verschuldigd zijn. "Het wordt tijd dat mijn vader LeRoy en zijn kameraden naar huis komen" is de uitspraak van dochter Adrian.
Enkele specifieke vragen en details:
- Is er iemand die iets kan vertellen over de gevonden en vermiste lichamen of lichamen die in dezelfde periode werden gevonden of begraven of heeft gezien dan wel weet wat er met hen is gebeurd?
- Wat waren de zeebodemcondities rondom Goeree-Overflakkee rond februari tot april 1944 of andere zaken zoals stroomsterkte en richting, windsterkte en richting, watertemperatuur, getijde informatie, locatie van mogelijke zandbanken, golfhoogte in het strandgebied en verder uit op zee etc.?
- Wie heeft echt oude kaarten van het water met informatie over de genoemde condities en is bereidt deze uit te lenen in de vorm van een kopie of te laten inzien?
- Zijn er vissersmensen of anderen die per ongelijk vliegtuigonderdelen hebben geborgen of haakpunten hebben gevonden, nog weten waar deze zich bevinden en ons de locatie kunnen meedelen (binnen enkele mijlen wanneer mogelijk) zodat de onderzoekers die betrokken zijn hierin, de restanten kunnen opsporen of onderzoeken met speciale side-scan sonar en magnetometer apparatuur? Ook reeds in de bodem verzonken objecten kunnen met deze speciale apparatuur zichtbaar worden gemaakt.
- Heeft iemand informatie over de zandverplaatsing op de bodem rondom Goeree-Overflakkee zodat daaruit kan worden opgemaakt of het vliegtuig nu, zo’n 60 jaar later, OP of juist IN de bodem moet worden gezocht en wanneer IN de bodem………..hoe diep moet er dan gezocht worden?
- Kan iemand iets vertellen over het effect dat de storm van februari 1953 mogelijk zou kunnen hebben gehad op een vliegtuigwrak rondom Goeree-Overflakkee?
- Weet iemand of er na de overstroming van 1953 wrakresten zijn gevonden, afkomstig van vliegtuigwrakken uit zee en wat ermee gebeurd is?
Wie wij zijn en wie u kunt bereiken met uw informatie:
UW MOGELIJKE INFORMATIE BLIJFT EXTREEM VERTROUWELIJK BINNEN HET TEAM EN WORDT ALLEEN VOOR HET OPSPOREN VAN DE B17G GEBRUIKT.
Het team betstaat voornamelijk uit beroepsmensen die binnen de overheid, hydrografie, visserij of berging werkzaam zijn. Het onderzoek was eerst in handen van een Sportduikvereniging maar werd door dochter Adrian overgedragen aan de Nederlandse overheid en wordt gedeeltelijk begeleidt door Metaldec International, Moerdijk (zie www.metaldec.nl)
Contactgegevens:
Martien van Dijk
Teamlid in de B17 zoekactie
Westweg 30 4413-EG Krabbendijke
E-mail: [email protected]
0113-503372
Van buiten Nederland: +31-113-503372
Dhr. Henk de Vries
Werkzaam bij Metaldec International
www.metaldec.nl
[email protected]
Mobiel Tel: 0653-717207
Van buiten Nederland:: +31-653-717207
Dochter Adrian zelf:
Robert and Adrian Caldwell
[email protected]
Tupelo, USA
Tel: 001-662-842-0203 (privé telefoonnummer)
